Die Holländerin
Blijf op de hoogte en volg Nienke
28 Juni 2013 | Zwitserland, Muri
Hallo allemaal!
Tijd voor een update, waar we een aantal vragen gaan beantwoorden.
Laten we maar bij het belangrijkste beginnen, die Arbeit. Hoe gaat het daarmee? Met intensieve begeleiding krijg ik hier steeds meer mijn verantwoordelijkheden en vind ik mijn draai in het werk.
Het ingewikkelde zorgdossier wordt steeds minder ingewikkeld, want we weten nu dat een rode pijl omlaag betekent dat de patiënt geopereerd wordt en niet mag mobiliseren, dat infuushoeveelheden met potlood schrijft zodat je het altijd kunt wijzigen, je een uitgevoerde opdracht van de opdracht afhaken mag, maar dat een tweede verpleegkundige deze dan 'afblauwt (met blauwe markeerstift doorstreept) en dat je nooit mag 'tipp-exen' in het dossier. Met al die verschillende kleuren pennen, markeerstiften en potloden peulen mijn zakken nog meer uit, dan ze al deden in Nederland.
Daarnaast kon ik afgelopen weken ontdekken dat sommige dingen nooit veranderen. Zo wacht je ook hier altijd op artsen wanneer ze op visite komen en als ze er dan zijn dan moet je er met een sprint achteraan (met name bij de specialisten) als je nog wilt horen wat hij te zeggen heeft.
Afgelopen dinsdag moest ik met het stationshoofd naar het hoofd verpleging. Na informering naar mijn algehele toestand werd mij het heugelijke nieuws verteld dat mijn inwerkperiode beëindigd werd en ik vanaf de volgende dag als volledige verpleegkundige wordt ingezet.
De diensten zijn soms nog een hele uitdaging.....de taal, het nog lang niet op de hoogte zijn van alle procedures en operaties en nu dan ook nog eindverantwoordelijke zijn voor collega's die Gesundheit Fachfrau (die mogen zeer veel, maar niet alles wat een verpleegkundige doet) of student zijn. Plannen, delegeren en overzicht behouden is dan een lastige opgave. Gelukkig zijn we een team en is er altijd een collega aan wie ik al mijn belangrijke, onnozele en ik-wist-het-wel-maar-wilde-het-toch-nog-even-controleren vragen kan stellen.
Wat voor patiënten komen er zo voorbij?
Met name veel orthopedische ingrepen. Ofwel schouders, knieën en heupen. Daarnaast nog chirurgische ingrepen aan ontstekingen, galblazen, KNO-operaties en maagverkleiningen etc. Naast chirurgische patiënten zijn er de 'medische' patiënten. Het niet snijdende gedeelte. Ook hierin komt van alles voorbij.
Wel erg interessant dat de zorg niet tot één discipline of specialiteit beperkt blijft. Ook een grote uitdaging, want je moet van veel dingen iets af weten.
Wat vinden patiënten er van dat ze door een Nederlander verpleegd worden?
Dat heeft tot nu geen problemen opgeleverd en is eigenlijk erg positief.
Nienke wordt snel vergeten, Dantuma al helemaal onmogelijk, dus word ik vaak door patiënten als die Höllanderin aangeduid en in het algemeen vinden ze mijn accent heel charmant en iedereen kent wel iets over Nederland. De fysiotherapeut is Nederlands, buurvrouw is Nederlandse, op vakantie geweest in Nederland, de burgemeester van Enschede ontmoet of door die gekke jongens die voor de televisie een bevalling gingen ondergaan (ret: Proefkonijnen) ;).
Op mijn zeer beperkte vrije dagen ben ik veel op pad. Zo heb ik twee weken terug op de zaterdag mijn wandelschoenen aangetrokken (er moet ook nog voor de 4Daagse getraind worden) en ben richting Wohlen (de dichtstbijzijnde stad) gelopen. Het was in de aanloop van de hittegolf die we hier hebben gehad (waar overigens het ziekenhuis in een sauna veranderd), dus prachtig weer erbij. Kon ik mooi combineren met het kopen van een SIM kaart met prepaid. Zo ben ik tenminste in noodgevallen bereikbaar en ook het catastrofe plan in het ziekenhuis had dringend een nummer van mij nodig. En heb zowaar mijn eerste testoproep van het rampenplan al gehad.
Ik kan mijzelf steeds meer Zwitser noemen. Inmiddels heb ik mijn oh zo belangrijke werkvergunning binnen, die deuren doet openen. Hier blijkt dat de zo goed georganiseerde Zwitserse bureaucratie toch ook vreemde kronkels kent. In een notendop: omdat ik al aan het werk was kon ik geen B-Bewilligung (vijf jaar) krijgen, dus heb ik mijn contract laten veranderen in een jaarcontract en aanvraag voor L-Bewilligung (1 jaar) ingediend. Maar nu ben ik dan toch houdster van een....juist....B-Bewilligung. Met deze Bewilligung heb ik nu ook een Zwitserse bankrekening kunnen openen (mijn eerste loon is binnen :)) en de zorgverzekering kunnen afsluiten en vallen de puzzelstukjes steeds meer in elkaar.
Afgelopen weekend ben ik naar Zürich geweest, voor een reünie met Larissa en Anita. Twee meiden die ik in Cusco heb leren kennen. Samen met Larissa hebben we de zaterdag in Zürich doorgebracht, waarbij ze mij een aantal leuke gedeeltes van Zürich buiten het centrum heeft laten zien. 's Avonds zijn we naar Wintertur gereisd, waar zij woont. Met haar vrienden hadden we een gezellige barbecue en daar trof ik Anita ook! 's Avonds zijn we nog naar een café gegaan. De volgende dag wat rond gelopen in Wintertur, waar naast een festival met fanfarekorpsen niet zo veel te beleven was op een regenachtige zondag. Dus hebben we met zijn drieën nog maar even een terrasje gepakt.
Super gaaf om elkaar op deze manier weer eens te treffen :)
Auf Wiederhören!
Veel liefs,
Nienke
-
28 Juni 2013 - 20:59
T. Baukje:
Super sa asto dy der troch hinne slachst. Sukses fierder. Gr. T. Baukje -
28 Juni 2013 - 21:05
Erica:
Super goed dat je toch je een 5jaar contract hebt kunnen bemachtigen.. Zoveel vrijheid in een korte periode dat zegt genoeg over jou.. Kortom goed bezig en ga zo door!! xx -
28 Juni 2013 - 21:12
Sanne Van Delft:
Hee Nienke! Leuk om weer de verhalen van je te lezen! En heel leuk dat je bij Anita en Larissa bent geweest!! Haha, vroeg me al af of ze bij je in de buurt woonden! :D Veel plezier! xx -
28 Juni 2013 - 21:22
Marjan:
wat ontzettend leuk om te lezen. ook wat je doet in het ziekenhuis en zo algemeen. ja heel anders dan hier inderdaad. En dan nog de zon die we hier zo missen hahahha. ga je goed meid -
28 Juni 2013 - 21:46
Froukje Dijkstra-Boorsma:
Fijn dat het goed met jou gaat. Het is een hele onderneming/belevenis. Erg leuk om te lezen. Ben jaren geleden eens in een Israëlisch ziekenhuis geweest, ook heel anders dan NL.
Groetjes van Bokke, Froukje & Jellie -
28 Juni 2013 - 21:58
Sophie Damman:
klinkt goed nien!! leuk om te lezen! X -
29 Juni 2013 - 11:17
Wilma:
Nynke,
Wat hast in moai ferhaal skreun! Leuk om te lezen!
In protte sukses tawinske!
Ik sjuch alwer ut nei it folgende ferhaal.
Gr. Wilma -
29 Juni 2013 - 22:17
Mem:
hoi hoi, wij zijn weer op Friese bodem en heb je verhaal gelezen! Prachtig. Mooi dat het allemaal zo goed gaat. -
30 Juni 2013 - 11:20
Marieke:
Hee Nienke! Ik keek al weer heel erg uit naar je volgende blog en daar is ie dan! Fijn dat je steeds meer je draai kunt vinden en dat alle praktische 'problemen' ook langzaam verdwijnen. Zo te horen doe je je werk super goed! Veel succes verder en ik hoop dat je straks weer een leuk weekend hebt gehad. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
