Een lach en een traan.
Blijf op de hoogte en volg Nienke
19 September 2013 | Zwitserland, Muri
Lieve allemaal,
Er werd zo langzamerhand al wat voorzichtig geïnformeerd waar het volgende reisverslag blijft. Mooi dat er zo wordt meegeleefd en ja het werd hoogste tijd om weer eens voor dat toetsenbord te gaan zitten.
Wat is er in die tussentijd zo al is gebeurd? Sowieso zijn de snikhete dagen nu ingeruild voor de kletsnatte, ben ik twee maal terug geweest in Nederland en heb ik weer een stukje nieuw Zwitserland ontdekt.
Met het mooie weer in juli ben ik maar eens het uitgeprinte reisplan van een collega gaan volgen. Dus met de trein naar Wohlen, bus naar Meisterschwanden en dan nog eventjes lopen...luidt het plan. Bij het lopen hapert het...al lopend naar beneden stuit ik op een hotel met verbodsbord, toegang is alleen voor gasten. Dus maar weer omhoog, een afslag naar het bos en dwalend door de bomen ga ik op het geluid af. Ik vind een badplaats aan de Hallwilersee, mijn einddoel van deze reis. Je zou de Hallwilersee rondom kunnen lopen en overal zouden gratis badplaatsen zijn. Niet helemaal gevonden dus, maar we zijn op deze hete dag blij met een badplaats aan het meer.
De volgende ochtend (nog een vrije dag!) pak ik mijn fiets en trap richting Zug. Na eeen anderhalf uur ben ik gearriveerd en ontdek de 'Altstad' en ga lekker met een boek aan de 'Zugersee' zitten lezen. Ik heb genoten!
De eerste van augustus krijg ik bericht van het thuisfront dat het helaas niet goed gaat met mijn 'beppe.' Een angst dat er iets met je dierbaren gebeurt is altijd aanwezig wanneer je in het buitenland bent. Gelukkig wordt er vanuit het werk direct aangegeven dat ik ten alle tijde terug naar Nederland kan reizen. Als beppe die week komt te overlijden krijg ik drie dagen vrij en aansluitend had ik vooraf al het weekeind vrij. Ik kan voor zes dagen terugreizen. Wat ben ik blij met deze mogelijkheid. Het persoonlijk tintje van het ziekenhuis blijkt maar weer als ik van mijn afdeling nog een door collega's ondertekend kaartje krijg om mij een hart onder de riem te steken. Lastminute boek ik vrijdags na mijn dienst een vlucht en zaterdagavond ben ik dan thuis. Ik kan mijn familie en vriendinnen zien, winkel nog een dagje in Leeuwarden en doe weer eens een les mee bij het bootcampen. Woensdag hebben we een 'mooi' afscheid van onze beppe. Ik reis de volgende dag terug, maar weet dat er dan nog een weekje Nederlandse vakantie in september gepland staat.
De periode die volgt op het werk is erg rustig. Met het mooie weer, vakantie en chirurgen die vrij zijn hebben we veel lege bedden op de afdeling. De eerste week van september, blijkt het echter een stilte voor de storm te zijn geweest. Ik geniet nog van mijn vrije dagen en breng nog een dagje winkelend in Luzern door. Daarna weer een blokje van zes diensten (de details, 1 vroege en 5 late diensten ;)). Met name de late diensten worden druk. Het lijkt of alle demente en/of verwarde patiënten bij ons komen. De Trittmatten (mat voor het bed, dat alarmeert wanneer iemand er op staat) zijn volop in gebruik. Daarnaast lopen de artsenvisites moeizaam (wat niet echt meehelpt zijn de vele wisselingen tussen arts-assistenten), komen er vaak nog laat vele opdrachten van artsen binnen en zijn vele patiënten erg bellerig. We zijn er maar druk mee. Als we om 22.00 de zorg kunnen afgeven aan de nachtdienst blijkt maar weer hoeveel bureautijd er nog nodig is. In Nederland komt er ook steeds meer bureauwerk, maar hier in Zwitserland is daar nog meer tijd voor gereserveerd. De gediplomeerden doen 's middags vooral nog bureauwerk. Door het andere personeel wordt er dan nog naar de bellen gelopen en controles gedaan. Daarnaast is er tussen de vroege- en late dienst een overlapping van bijna 2 uur. Met de 'Pflegevisite (beide diensten gaan met elkaar bij de patiënten voorbij)' wordt de zorg overgedragen aan de late dienst en heb je daarna alle tijd voor het bureauwerk. Op de ergste dag zitten we nog bijna 3 uur te schrijven, dossiers bij te werken en te 'Leppen (het digitaal registreren van alle zorghandelingen en gebruikte materialen en medicijnen)' en zijn we pas 2.00 klaar (ipv 23.00). Veel overuren gemaakt dus (momenteel is het weer vrij rustig op de afdeling).
Tijdens de drukke diensten had ik een mooi vooruitzicht, want dinsdag 10 september vloog ik weer terug naar Nederland.
De dagen vliegen ook dit keer weer voorbij. Er is een reservering voor het toneelstuk 'De Oerfal', een bruiloft op komst waar de nodige dingen nog voor moeten worden voorbereid en natuurlijk worden er nog wat bezoekjes gepleegd.
Vrijdag is dan de bruiloft van Daniëlle en de zaterdags hebben we familiedag met de Hansmaatjes. Een middag praamzeilen bij Earnewâld. De harde wind maakt het tot prima en uitdagend zeilweer (mijn eerste keer, weet ik ook eindelijk wat de fok, zwaard, giek en gijpen is), maar de regen die steeds harder wordt zorgt er ook voor dat het een natte familiedag wordt. Na het zeilen proberen we in de pizzeria weer warm te worden. Op mijn laatste dagje mag ik op mem haar kaart naar Heerenveen voor de dit-seizoen-reserve-derby tegen Groningen. Super om weer bij het voetballen te zijn (en de overwinning!) en dan reis ik met de trein naar Utrecht waar ik vanaf het Centraal Station met de nachttrein terug naar Zwitserland reis.
Vanaf dinsdag wordt er weer gewerkt ;). Vandaag had ik nog een cursus over pijnbestrijding en de verschillende lokale anesthesie mogelijkheden. Erg interessant met combinatie van praktijk en theorie. Zo moesten er een aantal vragenlijsten in worden gevuld, werd een praktijkvoorbeeld uitgebeeld en moest een pijnpomp bediend worden. Als ik aanschuif bij de heren in pak voor deze pijnpomp test blijk het een landgenoot te zijn. Weer een meevaller, kan ik lekker alles in het Nederlands doen :)
Het werk bevalt nog goed, collega's zijn allemaal aardig, het enige wat nu achterblijft is het krijgen van een sociaal leven. Dat valt zo af en toe nog zwaar, maar we hebben goede hoop snel leuke mensen te ontmoeten.
Veel liefs,
Nienke
Er werd zo langzamerhand al wat voorzichtig geïnformeerd waar het volgende reisverslag blijft. Mooi dat er zo wordt meegeleefd en ja het werd hoogste tijd om weer eens voor dat toetsenbord te gaan zitten.
Wat is er in die tussentijd zo al is gebeurd? Sowieso zijn de snikhete dagen nu ingeruild voor de kletsnatte, ben ik twee maal terug geweest in Nederland en heb ik weer een stukje nieuw Zwitserland ontdekt.
Met het mooie weer in juli ben ik maar eens het uitgeprinte reisplan van een collega gaan volgen. Dus met de trein naar Wohlen, bus naar Meisterschwanden en dan nog eventjes lopen...luidt het plan. Bij het lopen hapert het...al lopend naar beneden stuit ik op een hotel met verbodsbord, toegang is alleen voor gasten. Dus maar weer omhoog, een afslag naar het bos en dwalend door de bomen ga ik op het geluid af. Ik vind een badplaats aan de Hallwilersee, mijn einddoel van deze reis. Je zou de Hallwilersee rondom kunnen lopen en overal zouden gratis badplaatsen zijn. Niet helemaal gevonden dus, maar we zijn op deze hete dag blij met een badplaats aan het meer.
De volgende ochtend (nog een vrije dag!) pak ik mijn fiets en trap richting Zug. Na eeen anderhalf uur ben ik gearriveerd en ontdek de 'Altstad' en ga lekker met een boek aan de 'Zugersee' zitten lezen. Ik heb genoten!
De eerste van augustus krijg ik bericht van het thuisfront dat het helaas niet goed gaat met mijn 'beppe.' Een angst dat er iets met je dierbaren gebeurt is altijd aanwezig wanneer je in het buitenland bent. Gelukkig wordt er vanuit het werk direct aangegeven dat ik ten alle tijde terug naar Nederland kan reizen. Als beppe die week komt te overlijden krijg ik drie dagen vrij en aansluitend had ik vooraf al het weekeind vrij. Ik kan voor zes dagen terugreizen. Wat ben ik blij met deze mogelijkheid. Het persoonlijk tintje van het ziekenhuis blijkt maar weer als ik van mijn afdeling nog een door collega's ondertekend kaartje krijg om mij een hart onder de riem te steken. Lastminute boek ik vrijdags na mijn dienst een vlucht en zaterdagavond ben ik dan thuis. Ik kan mijn familie en vriendinnen zien, winkel nog een dagje in Leeuwarden en doe weer eens een les mee bij het bootcampen. Woensdag hebben we een 'mooi' afscheid van onze beppe. Ik reis de volgende dag terug, maar weet dat er dan nog een weekje Nederlandse vakantie in september gepland staat.
De periode die volgt op het werk is erg rustig. Met het mooie weer, vakantie en chirurgen die vrij zijn hebben we veel lege bedden op de afdeling. De eerste week van september, blijkt het echter een stilte voor de storm te zijn geweest. Ik geniet nog van mijn vrije dagen en breng nog een dagje winkelend in Luzern door. Daarna weer een blokje van zes diensten (de details, 1 vroege en 5 late diensten ;)). Met name de late diensten worden druk. Het lijkt of alle demente en/of verwarde patiënten bij ons komen. De Trittmatten (mat voor het bed, dat alarmeert wanneer iemand er op staat) zijn volop in gebruik. Daarnaast lopen de artsenvisites moeizaam (wat niet echt meehelpt zijn de vele wisselingen tussen arts-assistenten), komen er vaak nog laat vele opdrachten van artsen binnen en zijn vele patiënten erg bellerig. We zijn er maar druk mee. Als we om 22.00 de zorg kunnen afgeven aan de nachtdienst blijkt maar weer hoeveel bureautijd er nog nodig is. In Nederland komt er ook steeds meer bureauwerk, maar hier in Zwitserland is daar nog meer tijd voor gereserveerd. De gediplomeerden doen 's middags vooral nog bureauwerk. Door het andere personeel wordt er dan nog naar de bellen gelopen en controles gedaan. Daarnaast is er tussen de vroege- en late dienst een overlapping van bijna 2 uur. Met de 'Pflegevisite (beide diensten gaan met elkaar bij de patiënten voorbij)' wordt de zorg overgedragen aan de late dienst en heb je daarna alle tijd voor het bureauwerk. Op de ergste dag zitten we nog bijna 3 uur te schrijven, dossiers bij te werken en te 'Leppen (het digitaal registreren van alle zorghandelingen en gebruikte materialen en medicijnen)' en zijn we pas 2.00 klaar (ipv 23.00). Veel overuren gemaakt dus (momenteel is het weer vrij rustig op de afdeling).
Tijdens de drukke diensten had ik een mooi vooruitzicht, want dinsdag 10 september vloog ik weer terug naar Nederland.
De dagen vliegen ook dit keer weer voorbij. Er is een reservering voor het toneelstuk 'De Oerfal', een bruiloft op komst waar de nodige dingen nog voor moeten worden voorbereid en natuurlijk worden er nog wat bezoekjes gepleegd.
Vrijdag is dan de bruiloft van Daniëlle en de zaterdags hebben we familiedag met de Hansmaatjes. Een middag praamzeilen bij Earnewâld. De harde wind maakt het tot prima en uitdagend zeilweer (mijn eerste keer, weet ik ook eindelijk wat de fok, zwaard, giek en gijpen is), maar de regen die steeds harder wordt zorgt er ook voor dat het een natte familiedag wordt. Na het zeilen proberen we in de pizzeria weer warm te worden. Op mijn laatste dagje mag ik op mem haar kaart naar Heerenveen voor de dit-seizoen-reserve-derby tegen Groningen. Super om weer bij het voetballen te zijn (en de overwinning!) en dan reis ik met de trein naar Utrecht waar ik vanaf het Centraal Station met de nachttrein terug naar Zwitserland reis.
Vanaf dinsdag wordt er weer gewerkt ;). Vandaag had ik nog een cursus over pijnbestrijding en de verschillende lokale anesthesie mogelijkheden. Erg interessant met combinatie van praktijk en theorie. Zo moesten er een aantal vragenlijsten in worden gevuld, werd een praktijkvoorbeeld uitgebeeld en moest een pijnpomp bediend worden. Als ik aanschuif bij de heren in pak voor deze pijnpomp test blijk het een landgenoot te zijn. Weer een meevaller, kan ik lekker alles in het Nederlands doen :)
Het werk bevalt nog goed, collega's zijn allemaal aardig, het enige wat nu achterblijft is het krijgen van een sociaal leven. Dat valt zo af en toe nog zwaar, maar we hebben goede hoop snel leuke mensen te ontmoeten.
Veel liefs,
Nienke
-
19 September 2013 - 21:12
Folkje:
Moai om te lêzen wast dêr allegear meimakkest! Moedich fan dy om troch te setten. -
19 September 2013 - 21:12
Heit:
Weer een mooi verslag Nienke :)
-
19 September 2013 - 21:20
Sietske:
Do hiest it sa drok de ôfronne dagen yn Nederlân dat ik no fia dyn weblog noch nije ferhalen hjer ;-) haha -
19 September 2013 - 22:07
Judith:
Leuk om weer een verslag te lezen! En ook leuk om je vorige week weer even te zien! Al hebben we eigenlijk niet gepraat.... Maar wel leuk gedanst!!
Tot snel! -
20 September 2013 - 11:02
Mem:
do hast idd in moaie wedstryd sjoen! Mooi om wer yn ferslag fan dy te lêzen. Sa at Sietske ek al seit, der sit altiid wol iets yn wat nei foar my is.
dikke tut! -
21 September 2013 - 14:31
T. Baukje:
Hallo Nienke,
Leuk dat wij wer in ferslachje krije. Sa bliuwe wij op de hichte fan dyn wederwarichheden.
Is der ek in klub fan " friezen om útens " of soksawat yn Switserlân ?
Dan kinst ek noch ris frysk prate.
Gr. O. Fedde en T. Baukje -
28 September 2013 - 20:14
Doetsje:
Aan de hand van de foto's wel gelukt om de Zwitsers het praamzeilen duidelijk te maken? Wat vonden ze ervan? Werd je niet voor gek verklaard om met het trieste weer het water op te gaan?? Xx -
13 Oktober 2013 - 11:48
Margreet Van Den Berg:
Hoi Nienke,
Tijdens het googlen naar het ziekenhuis in Muri kwam ik jou reisblog tegen. Heel erg leuk om je verhalen te lezen! Ik ben zelf nu bezig met de sollicitatieprocedure en heb een uitnodiging gekregen van het ziekenhuis.
Ik heb je via facebook een berichtje gestuurd!
Veel succes met alles en geniet ervan!
Groetjes,
Margreet -
14 Oktober 2013 - 12:55
Nienke:
Hoi Margreet,
leuk om een berichtje van je te krijgen (ik heb trouwens geen bericht via FB van jou ontvangen). Erg leuk te horen dat je een uitnodiging van Spital Muri hebt gekregen en misschien ook naar Zwitserland gaat vertrekken. Wanneer kom je op gesprek...misschien kunnen we dan afspreken? Als je vragen hebt, ik help je graag! Succes met de sollicitatieprocedure. -
21 Oktober 2013 - 13:32
Margreet:
Hoi!
Ik ben volgende week dinsdag in Muri! Ik loop dan een dagje mee op de afdeling chirurgie/interne.
Ik denk dat mijn berichtje bij overige staat. Daar komen je berichten binnen van onbekenden;)
A.s. zaterdag hoop ik te vertrekken. Maandag heb ik eerst een afspraak in Aarau, dinsdag dan in Muri en woensdag in Luzern. Erg spannend, vooral de taal;)
Werkse deze week! Wie weet zie ik je volgende week, ik heb best een vol programma, maar zeer waarschijnlijk verblijf ik van maandag op dinsdag in de personeelsflat. Woon jij daar?
Groetjes, Margreet
-
21 Oktober 2013 - 13:36
Margreet:
P.s. Mocht je nog iets nodig hebben uit Nederland...laat maar weten dan kan ik het voor je meenemen!
mijn email: margreetberg@hotmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
